De werkzame stof van lachgas is distikstofmonoxide (N2O). Lachgas wordt gebruikt als verdovingsmiddel bij operaties en recreatief als roesmiddel. Er is een belangrijk verschil tussen de twee toepassingen:

• Medicinaal lachgas is vermengd met pure zuurstof en voldoet aan strikte eisen voor menselijke consumptie.
• Industrieel lachgas wordt zonder zuurstof gemengd en is sterker, maar voldoet niet aan de eisen voor menselijke consumptie.

Lachgas was in de jaren '90 tijdelijk populair op feestjes in de vorm van ballonnen, maar verdween later van de markt. Tegenwoordig is het weer terug op (thuis)feesten en verkrijgbaar in patronen en cilinders voor verschillende doeleinden.

Hoe wordt lachgas gebruikt?

Lachgas wordt doorgaans ingeademd via een ballon die gevuld is met het gas uit een patroon of cilinder. Een lachgasballon bevat ongeveer 8 gram N2O of 4,3 liter lachgas onder atmosferische druk. De gemiddelde gebruiker in Nederland gebruikt minder dan 10 ballonnen per keer.

Je kunt lachgas niet direct uit de spuitbus inademen, omdat dit je lippen kan bevriezen. Daarom wordt het altijd via een ballon ingeademd. Gebruikers ademen langzaam in en uit de ballon, waarbij ze eerst wat lucht inademen om het effect van het lachgas goed te voelen. Het effect is vrijwel onmiddellijk merkbaar en houdt een paar minuten aan.

Wat zegt de wet over lachgas?

Sinds januari 2023 staat lachgas op lijst II van de Opiumwet. Dit betekent dat het verboden is om lachgas te verhandelen of in bezit te hebben voor recreatief gebruik. Professioneel gebruik is echter nog toegestaan, mits je een opiumontheffing hebt.